NUR FETTAHOĞLU: KENDİMİ ERKEK KARAKTERLERİ OYNAMAK İSTERKEN BULUYORUM!

Pandemide kendime daha çok döndüm, ne kadar gereksiz şeylere takıldığımı anladım. Bu yüzleşme iyi geldi. Çalıştığım için ailemden uzak duruyorum, onların sağlığına ilişkin endişem özlemin önüne geçiyor. Eve geldiğinde kızıma sarılmadan önce yaptıklarımsa neredeyse bir ritüel gibi… O gün halsiz hissediyorsam, boğazım ağrıyorsa “Belki” diyerek nefesimi ondan kaçırmam gibi… Her hareketimizi sarmalayan o tedirginlik devam ediyor.
BİZİM SEKTÖRDE ‘GÜZEL KADINLAR BAŞARILI OLUR’ ALGISI VAR
Star’da yayımlanan ‘Kağıt Ev’ dizisinde canlandırdığın Aylin nasıl bir kadın?Güçlü, tuttuğunu koparan bir kadın. Duvarlarıyla bir dünya kurmuş. Merkezinde de sırları var. Ama o duvarları yıkılıyor, hayatı altüst oluyor. Bununla nasıl yüzleştiğini, duvarlarını yeniden nasıl kurmaya çalıştığını görüyoruz.
Doğan’ın mahkeme salonunda söylediği “O ölmeseydi ben ölecektim…” sözünü sen söylerken ne hissettin?
Titredim. Kelimeleri söylerken boğazım düğümleniyordu. Hala “O ölmeseydi ben ölecektim” diyen onca kadınımız var. Ufak da olsa onlara dair bir ses olur, diye düşündüm. Bu sorumluluğu omuzlarımda hissettim. O sözü söylerken içim ağlıyordu ama benim asla ağlamamam gerekiyordu. Bu en büyük zorluktu.
Sana gelen senaryolarda nasıl kadınlar görmeyi diliyorsun?
Ülkemizin kanayan yarası kadınlara yönelik şiddet. Kadınların meslek sahibi olduğu, kimseye muhtaç olmadan yaşayabildiği, ayaklarının üstüne bastıkları güçlü kadın hikayeleri bekliyorum. Elimden geldiğince de bu tarz projeleri seçmeye çalışıyorum. Kadın karakterleri hala düzgün yazamıyoruz. Gelen senaryoları okuduğumda kendimi erkek karakterleri oynamak isterken buluyorum. Şiddet gören ve bunun travmasını yaşayan bir kadını oynamak istemiyorum artık… Travmaları olağanlaştırıyor.
Oyunculuk sektöründe kadın olmayı nasıl anlatırsın?
Kamusal yüzü olan bir işteyim. Maruz kalma, maruz kalmanın arkasından gelen duvar örme ve duvar ördükçe yaftalanan kişilikler… Bir de oyunculuk sektöründe “Güzel kadınlar başarılı olabilir” ya da “Sadece güzelliğinden ötürü bir yerlere geliyor” gibi bir önyargı var.Bu da donanımların göz ardı edilmesine, işin arkasındaki çabanın görülmemesine yol açıyor.